Povodom obilježavanja Dana talijanske kulture-Generalnog konzulata Italije u Rijeci
Pozivamo Vas na jedinstvenu šetnju starogradskom jezgrom grada Buja u pratnji Romea i Julije, kazališna predstava u izvedbi Teatra Stabile iz Verone,
u nedjelju 27.10.2019. u 16h.
Okupljanje je na Trgu Sv.Servola, iznimno u slučaju kiše u atriju Pučkog otvorenog učilišta Buje (Tr J.B.Tita 6).
Adaptacija i režija: Paolo Valerio; Kostimi: Chiara Defant
Julija: Letizia Bravi, Romeo: Filippo Bedeschi, Mercuzio – Pripovjedač: Enzo Forleo
U prekrasnom ambijentu starogradske jezgre grada Buja, na tri lokacije Trgu Sv. Servula, Belvederu i groblju Sv. Martina, Romeo, Julija i Mercuzio provest će gledatelje kroz najpoznatiju ljubavnu priču svih vremena.
Svaki će prizor predstave biti postavljen na drugoj lokaciji, gdje će oživjeti atmosfera drame, bal u Palači Capuleti, tučnjave u centru Verone i poznati prizor Balkona kod Kripte patera Lorenza.
Predstava, nastala 1989. godine u režiji Paola Valerija, postala je kroz godine nezaobilazna te je ostvarila ogroman uspijeh kod publike, kako talijanske tako i međunarodne.
Postavlja se svakog ljeta u Veroni u prostorima Julijinog dvora i Teatra Nuovo,
ali se svaki put prilagođava drugačijem scenariju.
Ovoga puta nalazi nove i sugestivne scenografije u starogradskoj jezgri grada Buja.
Povijest predstave:
1989. – premijera predstave Romeo i Julija u Julijijinoj kući
1997. – Romeo i Julija kod Julijinog groba
1993. – Romeo i Julija u Mastiu u Castelvecchiu
1995. – Romeo i Julija, putujuća večernja predstava prilagođena i za škole
12. veljače 2006. – premijera novog postava Romea i Julije u Teatro Nuovo
od 2015. – predstava se obogaćuje suradnjom s King’s Theatre iz Portsmoutha
i od tada se postavljaju i reprize na izvornom jeziku
“Ljubavnih priča s nesretnim krajem zbog obiteljskih razmirica,zbog nesretnih okolnosti, zbog igre sudbine, pune su požutjele stranice kronika bilo kojeg mjesta na svijetu. Ali, iako su često detalji tih priča bolje poznati od onih iz ove priče, oni više nikoga ne zanimaju: u stvari su to neke davne zaboravljene priče koje je vrijeme pohranilo u svoje nepregledne arhive. A Julia i Romeo su živi i stvarni: genijalnost Shakespearea im je podarila neku vrstu trodimenzionalnosti koja je dovoljna da bi se, više zbog pijeteta no zbog turizma, opravdala želja njihovog postavljanja u isto tako trodimenzionalne prostore, ne bi se stvarna Verona pretočila u onu pjesničku”. Ettore Capriolo
